Ja, daar kan ik niks aan doen. Nee. Hoe bedoel je? En wat heb je toen gezegd? Nou dan is het toch oké, of niet? En wat maakt dat uit dan? Ja, dat kan toch. Maar waar ben jij dan nu? O, ja dat is natuurlijk niet handig. En wat zij papa toen?
Enz. enz. enz.
Mijn verbazing is groot. Heel erg groot!
Ik was getuigen van een telefoongesprek tussen een moeder en een kind. Nou, zal je misschien denken, dat is toch niks bijzonders. Misschien ga je mijn verbazing begrijpen en voelen als ik je vertel dat dit gesprek plaats vond op de wc in een toiletgebouw van een camping. Ja echt! Is dat nou niet om verbaasd over te zijn?
De dame in kwestie bevond zich, net als ikzelf overigens, op het toilet! 
En dan bedoel ik echt in de ruimte waar je, in mijn beleving, ongestoord een plasje zou doen, of iets anders natuurlijk hahaha. Als het nou over iets heel dringends zou gaan, dan zou ik het nog begrijpen. Maar dit gesprek bleek niet zo veel impact te hebben, begreep ik aan de woorden van de moeder. Ja, vanwege mijn verbazing heb ik het verhaal, nieuwsgierig als ik kan zijn, even afgeluisterd, totaal flabbergasted. Haar frustratie was wel steeds meer te horen, maar dat ging meer over het feit dat het gesprek op dit tijdstip en deze plaats misschien toch niet zo handig was. En toen ik weer rustig onder de luifel bij onze caravan aan het genieten was, bleef het gesprek een beetje in mijn hoofd rondhangen.
Wat maakt dat er mensen zijn die op dát moment en op die plaats vinden dat ze blijkbaar bereikbaar moeten zijn en een gesprek aannemen en ook daadwerkelijk gaan voeren.
- Wat gebeurd er intern bij deze mensen?
- Willen ze echt 24/7 bereikbaar zijn?
- Vinden ze dat ze zelfs op een toilet bereikbaar moeten zijn?
- Hebben deze mensen nog zelf zeggenschap over hun tijd?
- Of bepalen anderen hoe zij met hun tijd omgaan?
- Is het wenselijk en verstandig om als ouder 24/7 bereikbaar te zijn voor je kind(eren)?
Wat maakt dat deze moeder het gesprek aanneemt en ook echt gaat voeren, ondanks dat zij binnen enkele seconden al kan weten en voelen dat het gesprek ook wachten kan en later gevoerd kan worden?
En hoe zit dat bij jou?
Hoeveel impact heeft de mobiele telefoon op jou, op je tijd en op je leven?
En wees eerlijk naar jezelf toe, want de cijfers over mobiel gebruik liegen er niet om.
Weet jij waaraan je je tijd wilt besteden? En doe je dat dan ook? Of ben je een moeder die vindt dat ze alles prima onder controle heeft en helaas haar eigen tijd en “vrije tijd” in laat vullen door anderen?
Bewustwording van tijd en gedrag geeft inzicht in “HOE” je je leven leeft.
Mocht jij niet tevreden zijn over “hoe” jij invulling geeft aan je tijd, graag eens van gedachten wilt wisselen of handvatten wilt hebben over je eigen gedrag, dan kan ik je daarbij helpen.
